Jurylid -

Pierre Buizer

Pierre Buizer is hoornist. Hij neemt dit jaar plaats in de jury in Veghel.

Welke studies heb je gedaan? Ik heb in 2001 eindexamen gedaan aan het Chr. Gymnasium in Leeuwarden waarna ik een jaar tegelijkertijd Informatiekunde (Universiteit Utrecht) heb gestudeerd en Conservatorium (Koninklijk Conservatorium Den Haag). Dat werkte niet goed voor mij, dus heb ik besloten alleen nog conservatorium te doen. Dat heb ik in Amsterdam gedaan bij Jacob Slagter, voormalig solo hoornist van het Koninklijk Concertgebouworkest.

Wat zijn je huidige werkzaamheden? Sinds september speel ik als hoornist in het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Daarnaast speel ik regelmatig kamermuziek of projecten met andere ensembles en zet ik me in om diversiteit in de klassieke muziekwereld te bevorderen.

Wat zijn je hobby’s? Ik vind het belangrijk om fit te zijn vanwege al die uren zittend op m’n werk dus ik sport graag! Voetballen, fietsen en hardlopen doe ik regelmatig. Dan heb ik nog drie kinderen van 8, 6 en 1 jaar waar ik dol op ben en vind het leuk mijn tijd met hun te spenderen.

Wat is je muzikale hoogtepunt tot nu toe? Ik heb altijd met veel plezier veel energie in mijn muzikale carrière gestopt. Er zijn onderweg naast alle teleurstellingen ook veel hoogtepunten geweest. Mijn laatste hoogtepunt is dat ik, na mijn banen bij de opera in Mannheim en bij Brussels Philharmonic, een baan heb gewonnen bij een van de beste en leukste orkesten in Nederland, het Rotterdams Philharmonisch Orkest.

Wat was je leukste samenwerking? Kamermuziek maken en concerten geven met mijn broer die altviolist is in het Residentie Orkest en zijn vrouw die werkelijk fantastisch piano speelt. We voelen elkaar zo goed aan, dat we eigenlijk geen woorden nodig hebben om elkaar te begrijpen. Dat maakt het speciaal.

Wat was het gekste wat je ooit hebt meegemaakt tijdens een concert? We speelden eens met Brussel Philharmonic op tournee in Engeland de prachtige orgelsymfonie van C. Saint-Saens. Omdat niet alle orgels in grote kerken bespeelbaar zijn was er dit keer ook een elektrisch orgel. We waren heerlijk aan het spelen toen het laatste deel van de symfonie aanving met een groot orgelakkoord. Tenminste dat was de bedoeling. Maar er kwam helemaal niks. We zagen de organist wit wegtrekken en rammen op zijn toetsen in de hoop er wel geluid uit te krijgen. Tevergeefs… We waren geschrokken en hebben gelachen tegelijk. We zijn uiteindelijk doorgegaan, zonder orgel. Dat was me een belevenis.

Wat zijn je aandachtspunten tijdens het jureren? Ik hoop dat jij mij meeneemt in jouw beleving bij de muziek en dat ik je vervolgens nooit meer vergeet omdat het zo bijzonder was.

Heb je een tip voor de deelnemers? Zelf vind het altijd spannend om beoordeeld te worden. Dan probeer ik rustig te worden en bedenk ik me dat ik iets bijzonders te vertellen heb wat nog nooit iemand heeft gehoord. Misschien heb je er wat aan.